رئیس مرکز تجارت جهانی با بیان این که اقتصاد نابسامان و مریض امروز کشورمان و خصوصاً آینده اقتصاد ایران پیوندی ناگسستنی با انتخابات پیش رو پیدا کرده است گفت باید رویه سنتی انتخاب از بین بد و بدتر را کنار بگذاریم و این بار گزینه اصلح را انتخاب کنیم.
به گزارش استیل ایران به نقل از تسنیم، محمدرضا سبزعلیپور ریاست مرکز تجارت جهانی ایران و رئیس شورای سیاستگذاری اقتصاد مقاومتی و بخش خصوصی نسبت به حمایت چشم بسته جمعی از اصلاح طلبان و اعتدالگرایان از کاندیداتوری مجدد آقای روحانی در انتخابات سال 96 واکنش نشان داد و گفت: سه سال و نیم پیش همه دوستان و مردم شریف ایران با شور و حالی وصف ناپذیر و به عشق ایرانی آباد و به امید سربلندی ایران و ایرانی و رفع مشکلات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و بین المللی کشورمان و ارتقاء سطح زندگی هموطنان مان پا به میدان گذارده و شخصی را بعنوان یازدهمین رئیس جمهور ایران اسلامی انتخاب کردند و عاشقانه از وی و برنامه هایش حمایت نمودند.
علیپور حضور و مشارکت مردم در عرصه انتخابات را مستلزم انگیزه دانست و افزود: ابتدایی ترین حرکت در هر انتخابات، وعده ها و شعارهای کاندیداها برای بالا بردن انگیزه مردم جهت حضور در انتخابات است. وعده های اقتصادی و رفع مشکلات در این حوزه که در شرایط فعلی در اولویت وعده ها و شعارهای تمامی نامزدهای انتخاباتی میباشد. البته اقتصاد موضوعی است که در حافظه بلندمدت مردم قرار دارد و در شرایطی که احساس کنند وعده ها رنگ و بویی از حقیقت ندارد از فرد کاندیداها و شاید از فضای انتخابات دور و گریزان شوند. انگیزه هر قشر با متغیرهای گوناگون بالا میرود؛ بطور مثال برای فعالان اقتصادی، تولیدکنندگان و صاحبان سرمایه، رفع موانع و رونق تولید، متغیرهای مالیات، تسهیلات و سود بانکی، رفع ممنوع الخروجی، رفع تبعیض ها و رانتها، شکسته شدن انحصارها و ...، و برای مصرف کنندگان و خانوارها، متغیرهایی همچون نرخ تورم، افزایش رفاه و رشد درآمدها و در نهایت برای جوانان متغیرهای اشتغال، مسکن و وام های ازدواج و... اهمیت بیشتری دارد.
وی تصریح کرد: اقتصاد تأثیر بسیار بالایی بر تمامی انتخابات داخلی و خارجی دارد که اصلاً قابل نفی و انکار نیست و برعکس بعضاً انتخابات نیز اثرات خود را بر اقتصاد کشور میگذارد. لذا کم نیستند اتفاقات سیاسی که بر اقتصاد تأثیرگذارند و گاهی هم برعکس این مسائل اقتصادی است که بر سیاست و سیاسیون تأثیر گذاشته و برای آنان تعیین تکلیف میکند که به راحتی میتوان گفت که اقتصاد و سیاست دو حوزه ناگسستنی از یکدیگرند. پس باتوجه به نزدیک شدن به زمان انتخابات ضروری است که موضوع ارتباط و تأثیر این دو مقوله بر یکدیگر را بیشتر مورد واکاوی قرار دهیم.
سبزعلیپور گفت: اقتصاد نابسامان و مریض امروز کشورمان و خصوصاً آینده اقتصاد ایران پیوندی ناگسستنی با انتخابات پیش رو پیدا کرده است. از سوی دیگر شرایط اقتصادی قطعاً بر مشارکت مردم تأثیر دارد و از طرفی ملت عزیز ایران همیشه امید بالایی به بهبود اوضاع اقتصادی کشور پس از انتخابات دارند. اهمیت اقتصاد موجب شده است تا غالب کاندیداها شعارهای اقتصادی را برای تبلیغات خود انتخاب کرده و به این مبحث بیش از سایر مباحث بپردازند. در همین راستا جناب آقای روحانی نیز جهت پیروزی خود در انتخابات سال 92، وعده های بسیاری را در زمینۀ بهبود اوضاع اقتصادی ایران و رفع مشکلات و نابسامانی ها و همچنین بهبود معیشت و زندگی مردم ارائه داده و در برابر ملت شریف ایران قول دادند تا تک تک وعده های داده شده را محقق و با کلیدی که دائماً به مردم نشان میدادند قفل همه درهای بسته را باز کنند و با این گفته ها و شعارهای خود، مردم را بیش از پیش امیدوار کردند.
رئیس شورای سیاستگذاری اقتصاد مقاومتی و بخش خصوصی اظهار داشت: اما متأسفانه پس از پیروزی در انتخابات، جناب آقای روحانی خیلی زود همۀ وعدهای داده شده را فراموش کرده و حتی علناً برخی از قول و قرارها و عهد و پیمانی که با مردم بسته بودند را انکار نموده و دست بر قضا خیلی زود کلید گره گشای خود را گم کردند که ظاهراً کلید یدکی هم نداشتند در نتیجه غالب درهای بسته همچنان تا به امروز قفل و بسته باقی مانده اند!!
جالب توجه اینکه ایشان لشگری از اقتصاددانان و مردان اقتصادی همسو با دولت را جهت درمان اقتصاد مریض و بهبود اوضاع نابسامان ایران به دور خود جمع کردند اما پس از گذشت سه سال و اندی، متأسفانه هنوز عملکرد قابل دفاعی نداشته اند و از همه بدتر اینکه دولتی تشکیل دادند که دولتمردان آن اصلی و ابدا انتقاد پذیر نبوده و ارزشی هم برای منتقدین دلسوز و نظرات و پیشنهادات خیرخواهانه آنان قائل نبوده و نیستند!! که شاید یکی از دلایل عدم موفقیت ایشان، بی توجهی به نظرات و انتقادات دوستان و منتقدین مخلص بوده است.
وی در ادامه به دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری اشاره کرد گفت: باتوجه باینکه رفته رفته به ایام انتخابات ریاست جمهوری سال 96 نزدیک میشویم از همین رو تحرکاتی از طرف افراد و گروههای سیاسی در جهت معرفی کاندیدای خود و یا حمایت از افراد مطرح در عرصه انتخابات آغاز شده است فلذا هر روز از هر دری سخنی به گوش میرسد که برخی از این سخنان در نوع خود جالب توجه بوده و بعضاً تعجب آدمی را نیز برمی انگیزند.
در این راستا جمعی از دوستان اصلاح طلب و اعتدالگرا، چشم بسته حمایت خود را از کاندیداتوری مجدد آقای روحانی در انتخابات سال 96 اعلام کرده و هر روز سخنانی را در مدح و ستایش آقای روحانی و حمایت از عملکرد مثبت سه و نیم ساله ایشان ابراز میدارند که این اظهارات اصلاً قابل قبول نیست و با واقعیت منطبق نمی باشد. بعضاً اعلام میکنند که آقای روحانی ایران را گلستان کرده، مشکلات را بخوبی مرتفع نموده و یا گهگاه میفرمایند که آقای روحانی میخواهد کار کند اما عده ای خاص به وی اجازه نمیدهند و بر سر راه ایشان مانع ایجاد میکنند!!
اما وقتیکه با این دوستان گفتگو میکنم و از آنان علت این حمایتهای سوال برانگیز را میپرسم به عینه می بینم که اکثراً اعتقادی به گفته های خود ندارند و حرفها و حمایت هایشان قلبی نیست بلکه زبانی و ظاهری است!!
علیپور افزود: چند روز پیش با جمعی دیگر از دوستانم در خصوص رفتار و گفتار متناقض شان جر و بحث میکردم و از دلایل حمایت مجدد آنان از کاندیداتوری آقای روحانی جهت حضور در انتخابات سال 96 سوال میکردم دوستان به بنده اعلام نمودند که ما هم میدانیم دولت آقای روحانی، دولت موفقی نبوده و کارنامه قابل دفاعی هم ندارد اما تأکید کردند که تو از کاندیداهای دیگر خبر نداری و نمیدانی که چه کسانی در برابر روحانی بعنوان رقیب انتخاباتی قد علم خواهند کرد که اگر خبر داشتی نه تنها دیگر از عملکرد دولت ایشان انتقاد نمیکردی بلکه خودت نیز مجدداً به صف مدافعان چشم بسته روحانی میپیوستی!!
وی در ادامه تصریح کرد: دوستان تأکید داشتند که آقای روحانی، کاندیدای ایده آل ما نیست و ما هم عملکرد او را بد میدانیم اما کاندیداهای دیگر بسیار بدتر از ایشان هستند و چون آلترناتیو مطلوبی نیز در اختیار نداریم به همین خاطر بین بد و بدتر، ما موظف هستیم که فعلاً بد را انتخاب کنیم و چشم بسته از وی حمایت نمائیم!! اما بحث اصلی من اینجاست که چرا کار مملکت ما بجایی رسیده که همیشه باید بین بد و بدتر، یکی را انتخاب کنیم و هیچگاه اثر و خبری از افراد خوب و عالی و اصلح نیست؟ چرا باید مصالح و منافع شخصی، رفاقتی و جناحی، ما را به سمتی سوق دهد که چشمانمان را بر واقعیات و منافع ملی ببندیم و بد را خوب، ناموفق را موفق، شب را روز و نهایتاً روز را شب جلوه دهیم؟!! آیا تصور نمی کنید که همین عملکردهای غلط ما منجربه عقب ماندگی کشور میشود؟ درکل از نظر اینجانب، اشخاص و یا رسانه هایی که مردم را از دانستن حقایق محروم میکنند و بنابه دلایل شخصی و یا جناحی واقعیات را کتمان و اوضاع بد را خوب و برعکس اوضاع خوب را بد جلوه میدهند بنوعی به ملت و میهن خویش خیانت مینمایند!! پس به هر قیمتی هم که شده باید واقعیات را درست ارائه داده و برای رشد و توسعه ایران اسلامی، دست از منافع شخصی، جناحی و مصلحت اندیشی ها برداریم. زیرا دولتی که حتی نمیتواند دوستان، حامیان و یاران واقعی خودش را نگه دارد چطور و چگونه میتواند کشور را نگه داشته و به مشکلات آن سر و سامان دهد؟
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در پایان افزود: بارها گفته ام و دوباره تأکید میکنم که اینجانب شخصی غیر حزبی هستم و تمام نظرات و دیدگاههای خود را بصورت فراجناحی بیان کرده و مشکلات کشور و مردم عزیزمان را نیز از همین زاویه و دلسوزانه مورد واکاوی قرار میدهم پس امیدوارم کسی از اظهارات بنده برداشت حزبی و سیاسی نکند.
فلذا در همین راستا خدمت آقای روحانی عزیز این موضوع مهم را متذکر میشوم که ما کمتر از 6 ماه دیگر فرصت داریم تا اعتماد و قلوب مردم را برای پیروزی مجدد در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده بدست آوردیم پس خواهشاً سعی بر این باشد تا این زمان کوتاه را هم به سادگی از دست ندهیم و در نتیجه رویه گذشته را تغییر داده و از این فرصت برای کسب رضایت مردم و رفع نابسامانی های اقتصادی بهره برداری کنیم. طبق این اوصاف ضمن ابراز نگرانی از وضعیت اقتصادی، مجدداً عرض میکنم که باتوجه به اوضاع حساس کنونی کشور و وجود مشکلات اقتصادی و بحث تحریمها، وظیفه حساس و خطیری برعهده دولتمردان میباشد لکن بمنظور انتخاب افراد اصلح و رفع مشکلات حاکم بر اقتصاد ایران، از همه دوستان اعم از چپ و راست، اصلاح طلب و اصولگرا درخواست میکنم تا با اتحاد و همدلی تمام جوانب حضور یا عدم حضور کاندیداهای محترم در عرصه رقابت ریاست جمهوری آینده را مورد بررسی قرار دهند تا به لطف خدا بهترین ها از بین حاضرین انتخاب و به مردم معرفی شوند.